Together We Can - The Stars of the future!!

Sai Vardhan
5th standard
4th rank

Every kid has a star in him ,and all they need is a little support to light up the future brighter than the sun!!


It costs 10000 Rs (250 dollars) per year to take care of his Food and Necessities.And that is all we do.If me and my small group(6) of friends can do it , i am sure you can all do it.In the beginning when we were freshers,we could contribute 100 to 200 rs a month and it totaled up to 1000 a month.




While helping stars of the future like Sai we could also help a few degree students with fee and books.As we climbed up the career ladder so did our contributions.Today we are in a position to sponsor a child with a individual contribution.And today is the DAY every year,we strongly tell sai that we will be there for him always.




What if every campus recruit Helps an other fresher looking out...

What if every fresher who gets in to a job helps an other looking out..

What if every NRI takes care of an Orphan....

What if all these people contribute 1% of their time/salary for those who are in need.

This is how v "work/will work" and there is no more "What If"



We know that it is just a drop in the ocean.But its better to be a drop in the ocean than a frog in the well.




Watch the video , do the difference!!

నాని

తాతయ్య:-They say that i have his ego,his anger and his passion..:)

వాకిటికి ఎదురుగ్గా ఎర్రపంచకి ముందు నార కుర్చి పైన ఊగుతూ ఈనాడు పత్రిక నెల్లూరు ఎడిషన్ లో మూడో పేజీకి తిప్పుతూ,సుప్రభాతం పలుకుతూన్న రేడియోని పక్కనే వున్న స్టూలు పైన పెట్టి , కాఫి కప్పు అందుకున్నారు తాతయ్య.

మేడ మీద బయట పరుపులు వేసుకోని చల్లగాలిలో ఇ నాలుగు దిక్కులతో మాకు పని లేదు అన్నట్టుగా ఆకాశం లోని నక్షత్రాల వైపు చూస్తూ పనుకున్న మాకు(నాకు,తమ్ముడికి,స్నేహితులకి) వేకువపాదున తాతయ్య గారి రేడిఒ లో వచ్చే సుప్రభాతమే శుభోదయం పలికేది.పొదున్నే ఆరు గంటలకి మొదలయ్యేది తాతయ్య గారి దినచర్య.




స్నానం చేసిన వెంటనే వో పది నిమిషాలు పూజ ,రోజు మొత్తం లో ఆ పది నిమిషాలు మటుకు భ్రిందావనం లో ఓ భవనం లా ఇల్లు నిశబ్దంగా వుంటుంది.దేవుడింటి తలుపు - అదెమో అయిదు అడుగులు , తాతయ్యో ఆరు అడుగులకి ఏమాత్రం తగ్గరు.ఎవరి తాత మరి:).సో పూజ గదిలోకి వెల్లే ప్రతి సారి తలతో పాటు వల్లు వంచి వెల్లడం అలువాటు చేసుకోవాలి. వో అడుకు ఎత్తు పెంచ కూడదు? అని తాతయ్యని ఎవరయిన ప్రస్నిస్తే.కూడదు అనే అయన బదులిస్తారు.రోజంతా అందరి ముందూ హుందాగా , గర్వంతో ,మొండిగా తల ఎత్తుకుని తిరిగే ఎవరైనా సరే దెవుడి గదిలోకి మటుకు అవన్నీ వదిలేసి తల దించుకొని వెల్లాలని ఆయన చెప్పేవారు.

బాగా గంజి పెట్టించి ఇస్త్రీ చేసిన తెల్లటి కద్దర్ చొక్కా,దానికి ఏమాత్రం తీసిపోకుండా పచ్చ అంచులో బంగారపు రంగు కలిపినట్టు పంచ , మంచ్చం పైన పెట్టి నాష్టా తయారీలో మునిగి పోయారు నానమ్మ.తాతయ్య కరెట్టుగా వచ్చి డైనింగ్ టేబుల్ ముందు కూర్చొనే సమయానికి,బయట మెట్ల పక్కనే వేసి వున్న బల్ల నుంచీ బయట అరుగు వరకు జనాలతో నెండి పోయేది .తాతయ్యకి నానమ్మ వడ్డిస్తూంటే వాల్లందరికీ పనివాల్లు వడ్డించే వాల్లు.

పనబ్బాయ్ తెచ్చిన చెప్పులు వేసుకొగానే ,నానమ్మ కండువతో ఎదురొచ్చేది.కండువ యెడమ బుజంపై వేసుకోని చేతిలో నల్ల గొడుగు పట్టుకోని వెంట వచే జనం తో వూరిలో నడుస్తూంటే ,నడిచే ప్రతి వీదికి అయనిలోని హుందా తనం వచ్చినట్లు అగుపించేది.ఆ హుందా తనం ,గర్వం ఊరి సర్పంచ్ అనో ,డబ్బు ,బలగం వుందనో వచ్చినవి కావు.బ్రతికినన్ని రోజులు పదిమందికి పనికొచ్చే , నలుగురిని బాగుపరిచే పనులు చేయాల్లన్న ఆయనిలోని పట్టుదల తెచ్చిపెట్టిన బహుమతులే అవి.

రోజంతా వూరిలో వాల్లందరి సమస్యలు పరీష్కరిచే తాతయ్యకి మేము కాల్ల వేల్లు లాగితే గాని నిద్ర పట్టేది కాదు.రోజు మొత్తంలో మేము చేసే ఒకే ఒక్క పని కొచ్చే పని కాబట్టి ఎంతో బాద్యతగా ఫీల్ అయ్యిపొతూ ఒకటికి మూడు సార్లు లాగేసే వాల్లం వేల్లు ఇక కటక్ అననంతవరకు.ఇలా ఆయన నిద్రలోకి జారుకోగానే మేము చందమామని పలకరిస్తూ మేడ ఎక్కేసే వాల్లం.....

నాని